Kaç mevsim geçti aradan, kaç kitap arasına sakladım kimsesizliği…
Yalnızlığın en dokunduğu saatlerdi, ansızın düştün bir şiirden içeri…
Seni yazmaya çalıştıkça sen gittin ve yine geldin.
Bu yüzdendir “Şiirler sır tutmaz” dedim. Tutmadı da…
Nefesim oldu şiir ve sözlerin ardına gizlediğim seni üfledi…
Solundum ve soludukça nefesim oldun…
Öyle içten, öyle yakıcı…
Severken seni…
Aytekin OrhanKayıt Tarihi : 17.12.2013 11:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!