Ben kaçmaya çabaladıkça sen tuttun ellerimden… Kaçamadım senden ve seni yazmaktan…
Mühürlü bir kapıydın önümde ve anahtar filmlerde olduğu gibi paspas altında hiç değildi…
Yazdım ve yazdıkça sen çoğaldın, ben küçüldüm sevgili…
Artık bir sabahın ayazıydı düşlerim… Sensizdi ve sensizlik boşluktu. Düştüm…
Öyle hırçın, öyle asil…
ne olur kim olduğunu bilsem pia'nın
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
Devamını Oku
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta