Ben kaçmaya çabaladıkça sen tuttun ellerimden… Kaçamadım senden ve seni yazmaktan…
Mühürlü bir kapıydın önümde ve anahtar filmlerde olduğu gibi paspas altında hiç değildi…
Yazdım ve yazdıkça sen çoğaldın, ben küçüldüm sevgili…
Artık bir sabahın ayazıydı düşlerim… Sensizdi ve sensizlik boşluktu. Düştüm…
Öyle hırçın, öyle asil…
Severken seni…
Aytekin OrhanKayıt Tarihi : 12.12.2013 21:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!