ne zaman gözüme bir kalem kağıt ilişse
şiir yazmak gelir içimden, yazamam
bir şeyler düğümlenir kirpik uçlarıma
bakamam
sil bütün belleğini, sil derim yüreğime
yakayım yaşamak istediğin ne varsa der
yakamam
yani söylememek, o iki kelimeyi
hatta cümle içinde bile kullanmamak için
nasıl mücadele ettiğimi, bir ben bilirim
bir de Allah
unutmak isterim düne ait her şeyi
unutamam
“Onu sevdiğim” gibi hiç kimseyi sevmediğimi
hiç söylemeyeceğim, söylemeyeceğim işte
eğer sen de söylemezsen yaz
aksini düşünüyorsan yazma kalemim sakın yazma
yazma kalemim kurban olayım
yazma derim de
biliyorsun, ne kadar katılaşmış olsa da yüreğim
gözyaşlarına dayanamam teslim olurum hecelerine kendimi savunamam
kılıçtan üstünsün bilirim
ama sen benim kalemimsin
kabahatini infaz için kırılırsın da
asla eğilmezsin, kendi çıkarın için
uç senin, boya senin, yaz istersen
bir daha mı geleceksin dünyaya
sevgiyi yaz, hakkaniyeti yaz
içtenliği yaz, aşkı yaz, onuru yaz
olur ya, tesadüfen de olsa
belki bir okuyanın çıkar
ve yararın dokunur çevrene
sevgi, saygı ve hoşgörü adına
yüreğini sıcak, gönlünü ferah tut
bak; şimdi bahar vakti, önümüzde yaz
ne insanlığına, ne sevgi dolu yüreğine
düşürme ayaz, yaz kalemim yaz
21 Nisan 2011
Hatice AkKayıt Tarihi : 13.7.2015 07:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hatice Ak](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/07/13/yaz-kalemim-yaz-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!