Çatladı dudaklarım
Kurumuş toprak gibi
Yağmur ol yağ desem
Göz yaşına kıyamamki
Gonca gülümsün
Çağırıyor beni şebin kalesi
Kıramadım gönül uçan hevesi
Şiirle buluştu bülbülün sesi
Şebinkarahisar yolunu buldum
Uzaktan duymuştum dostun sözünü
Adını silemem aşkın yaşıyor
Çağlayıp akıyor gönlüm taşıyor
Kapıldım seline beni aşıyor
Sellerde yaşarım susuzum şimdi
Geceler yarıyı bende buluyor
Gurbette açmıyor yaban çiçeği
Yıldızlar sevmiyor burda geceyi
Adını söylerken dilde heceyi
Tükettim gurbette diyar Alucra
Sabaha ermiyor gecenin ardı
Uludur başları göğe değiyor
Düşmanı önünde boyun eğiyor
Gök kubbe içinde gönle sığıyor
Yiğittir uşaklar yiğit Giresun
Yiğitlik dolaşır onun özünde
Ürkek çıkmıyor sesin
Yürek deliyor nefesin
Sen gonca gül değilsin
Şu yaban ellerinde
Gonca gülüm dedim
Aşk dalında ötüştüm
Sonra yanıp tutuştum
Kendim volkan olmuştum
Yüreğum yangın yeri
Kalmadı artık közüm
Başını kaldırdı göğe değdirdi
Alucra yiğidi Zülküfl’er ölmez,
Düşmanın boynunu yere eğdirdi,
Alucra yiğidi Zülküf'ler ölmez
Umudu ekerek ayak sürüdü
Önünde çakılı taşı kürüdü
Dikenli bahçeyi gülle bürüdü
Köhnemiş zihniyet miltan dedi
Kıral çıplak diyen kemiksiz dildi
Çok sevdimde anlamadın
Sen benimle olamadın
Ömür boyu kalamadın
Ayrılmak kolaymı sence
Gonca güle konamadım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!