Kalemin ucunda adın dolaşır
Hayalin karşımda bana bulaşır
Sitemi etsemde kime ulaşır
Alucra adıyla yazdiğim yeter
Özlemin yüreği derin dağlıyor
Bahtıma güneşim doğuyor sandım
Derdime dermansın diyerek andım
Bilmeden düştüğüm közünle yandım
Yıkıldım yerlere gülersin artık
Umudu ekerek yürüdüm sana
Nereye sığarım artık bilemem
Ağladım bin kere gayrı gülemem
Yanağım ıslanmış tutup silemem
Birlikte tırmandık yüce dağlara
Işığı tutmuştuk nice cağlara
İhitiyac kalmamış şimdi bağlara
Yuh dostum yuh sana dost değilmişsin
Yürüdük seninle karda boranda
Sevdiğim al'lımısın
Dudağı ballımısın
Sana mektup gönderdim
Öpüp de koklarmısın
Al mendili eline
Yürüdüm yolları dikenli taşlı
Beni bu hallere düşüren gelsin
Boynumu eğmişim gözlerim yaşlı
Beni bu hallere düşüren gelsin
Ölümsüz aşkımız ne zaman bitti
Sensizken nefesim tükenir gibi
Dönerim diyorsan beklerim tabi
Göz yaşım kadehte görünür dibi
Dönerim diyorsan beklerim
Sen gittin peşinden yaşlar akıtttım
Alucra dağların karlı geçilmez
Bulutlar çökmüşte yolun seçilmez
Ne kara bahtın var güneş açılmaz
Yanarım yanarım boşa yanarım
Sen kandıkça senin için yanarım
Karanlık gecemin işiğı sensin
Karartma ne olur birazcık yansın
Hayalin yetmiyor gönlümde kansın
Karatma ne olur birazcık yansın
Dağılsın yıldızlar aşağı insin
Doğmadı güneşim bahtımda kara
Çileyi çekerim yürekte yara
Şu yaban elinde düşünce dara
Feleğin yolunu yıkasım gelir (Yavuz Kayacık)
Ah ettikçe halimi, görenler ağlar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!