Yavuz Bayram Çalışkan Şiirleri - Şair Ya ...

Adam sende, gözüme sinek kaçtı,
Canda bilir canansız ağlamasını,
Ömür geçerken bir sağanak geçti,
Kanda bilir yüreksiz yaşamasını.

Ardıçları görmeden sevdi gözlerimiz,

Yüreğim gidiyor,
Ayın altında yürüyorum,
Kalp üstünden gönül’e,
Bitmek tükenmek bilmeyen bir umutla,
Dağlar uzak değil,
Hedefindeyim sevdam,

Yürek yandı tutuştu,
Gözler geceye dalmakta,
Bülbül âşık ötüşlü,
Tebessümler acıları almakta,
Ruhum serin ve meltemli,
Sevdan, güzel aşk tenli,

Yaşamak ve Sen

Denizler mavi, ormanlar yeşilse, dağlar da ister renkleri, yazı ayrı, baharı ayrı, kışı ayrı, şarkılara türkülere yol olur bu renkler, yoksa gökyüzünde parlayan güneş midir? Dünyamızı aydınlatan! Yoksa senin gözlerin mi? Ben hüzün yorgunuyum rüzgârlar yapraklarımı döktü, karlar üşüttü, yalnızlığın Everest’in boyunu geçtiği günlerdeyim.

Umutlarım, ilk bakışım, bahar kokum, aşk şarkım, ışıltım, nerdesin? dudağında hangi türküler var,’’dilek taşı söyleniyor mu yaşadığın iklimlerde? Mehtabın güzelliğine bakar durur musun? Gözlerinden bir renk ver gözlerime, yakamozlarına düşer misin denizlerin? Seni hilesiz sevdim, anlamlı ve duygulu sevdim, yüreğime dökülen her damla kanda bir çiçek açar ve acılarla tomurcuklanır hayallerim. Yitirdiğim sesin, boynu büküklüğüm, iklimsizliğini yaşadığım şehirler. Hüzün akan gözlerime bakabilseydin, yalnızlık ve senle dolu bir yaşamı görebilirdin. Çıkarsız sevdiğim güzel, bir tek seni sevdim. Yüreğimle ve ruhumla, çaresizce.

Yarınlarım düşlüyorum,
Göl gibi sessiz ve derin,
Öykülerim kitap oldu,
Çöllerde serap gördük,
Denizlerde fırtına,
Ege’de imbat eser durur,

Veda etme yüreğim seraplı akşamlara,
Seni düşlerken geceleri, haylazca umutlarla,
Sevdamı coşturan seslerinle gel geceme,
Özlenirken, coşan sevginle veda etme.

Öldürme beni sözlerindeki zehirle, acıyla, hüzünle,

Yüreklerdeki yangını anlatamayan diller,
Yakarışlar,ağlayışlar, geceleri kucaklayan,
O sevda dolu insanlar, sözüm size.
Gözlerindeki aşkı anlatamayanlar,
Rüzgarın getirdiği ile yetinenler,
Bir resim parçası ile avunanlar,

Şiirlerim gülkurusu,
Aşkın koynuna girmekte,
Sokulmakta tenine,
Zemheri ayazında yalnızlığım,
Dağlara bakıyorum mor dumanlara,
Yürekte yanan, yitik sevdalar,

Adadayız bir gece, aylardan ağustos,
Dolunay, yakamozlar ve hafif bir meltem
Uzaklara dalıyorsun,
Yaşlar boşalıyor gözlerinden…
Ben sana yanığım,
Sen başkasını düşlüyorsun

Dost içinden gittiği an, bittiğin yerdir.Vuruluverirsin alnından, hiç ummadığın anda.öyle çarpılırsın ki kalbin acılara koşar, ağlatır seni.
Bahar kışa döner.silinmez hiçbir dostun yarası.
Dost giderse; izler arasında acısı kalır ama yürek hala yanar,sindirilmez bu gidiş,ölüm gibidir terkediliş.
.Dostun yaşamı ömürün tamamı, başka söz var mı? gözlerimin önüne dost gelir.Sadece bir bakışında umudumu, yüreğimi bulurum.
Duygular, saf güzellikler.Ve sonra hüzün.
İnsanı çaresiz bırakan gidiştir, sorgusuzu, kendince, işte kalbe olan,yakan iz bırakan, bu kadar çaresiz kılan, dost'tur dost..