Yatılı Eski Bir Üşüme Şiiri - Kağan İşçen

bu sabah her sabahtan daha güzel
ister gözlüğünü çıkar ister kal olduğun gibi
ama bak mutlaka yüzüme
güzelliğinle aydınlansın yüzüm
hiçbir anını kaçırmak istemem bakışının
bilirim
eski yatılı bir okul anısıyla üşürdü için
bense seninle üşümeye bile vurgun
kargalarla hoşbeş hala delikanlı
ayva tüylerinle çığ eritmeye
meraklı bir göz gözü görmezlik bu

benim için hüzün ve mutsuzluk aşk olurdu
seninle paylaşırdım mutsuzluğumu
ya aşk senin ellerinde kalırdı
ya ellerin aşkta

seni yazmıştım yazacaktım
tahmin edemezdin
bir yaz tatili seni düşleyip üşüyeceğimi
eski yatılı bir okul anısıyla suskun

ve birgün
gene sen odanda olacaksın
saçların bukleli kendinden emin
dışarda yağmur yağacak
bense yağmuru seninle aldatacağım
bu bir ilk olacak
herşeyin bir ilki olurmuş ya
yalanın hilenin dolanın
yağmuru aldatmanın
ama yağmur bundan memnun kalacak
seni tanrıçam yapacağım
belki yağmurda kalan eksikliğim ağlamayacak
parmakların beni baştan çıkaracak
belki üşümüş bir kedi gibi sığınacağım
bana seslenme ihtimallerinin binbir olasılığına
bu sefer gözlüklerini takmamış olacaksın
gözlerin çırılçıplak ama kanıma iki ışıldak gözlerin
kanım damarımda ışıl ışıl akacak
gözlerinde yeni bir dünya kuracağım
güneşim gözlerin olacak
anlamayacaksın
anlamayacaksın
üşümüş bir kedi gibi sana geldiğimi
aşkımı ifade edemediğimi

masanda bir şarkı duracak
'hayalimdeki resim'
şarkının ismi benim için sen olacaksın
ama belki senin için ben olmayacağım
öfken beni şarkıya almayacak
çıldıracağım
senin ve sensizlik için
anlamayacaksın
anlamayacaksın
ve birden yağmur da beni terkedecek
kalakaldığım şu kara kuru ortalık yerde
anlayacağım
anlayacağım
aşk da yok aslında
yalnızca sen varsın

senin olmayabilirim
ama bakışlarınınım
dünkü çocuğum bakışlarına
bile isteye
hevesle
ve maruz
ne de olsa
sen yatılı okul düşünceleriyle üşümekli
ben yatılı aşklara hazır diz boyu kar kaçkını
ısıtmak isterken dudaklarımdaki tufanı
dudağının konuşurkenki emin ateşiyle

uzayımın boşluğunu doldurur yüzün
öyle bir yüz ki boşluk bırakmaz gözlerimde
ah öyle bir el ah o yürüyüş oturuş
ah senin varlığın
varlığınla kalmaz hiç boşluğum
doluyum dopdoluyum
aman vermem seni unutmaya
yatılı okul anılarıyla paylaşırken üşümeyi
anla seni nasıl sevdiğimi
umutsuz aşkımı itiraf edemediğimi
anla ama kızma

tuz buz olsam derim tozz
toz zerresi
ah dokunabilir miyim saçlarına
geçer mi şüphelerim tanrıçam hı
izin versen
parçalayabilir miyim kendimi
tuz buzz tozzzz olup tutunmak için saçlarına
ya da izin versen yanıma alsam tel tel her telini
hayatla kendim aramda köprü yapsam saçlarını
gözlerine ulaşmak için bak belkilerimin sonu olabilir bu
seni herşeyini bırakıp öpüşmek sadece
ucuyla kirpiklerinin
unutarak eski yatılı okul üşümelerini
üşümek düşlerini
dalarak yepyeni bir şarkıya
hiçbir resim bırakmadan hayallere