Yaşar Yaramış Şiirleri - Şair Yaşar Yaramış

Bilseydim senin bu kadar güzel,
Bu kadar,saf ve temiz olduğunu;
Bir dakika,hatta bir saniye bile durmaz,
Koşardım sana dolu dizgin,
Bulutlar gibi uçarak.

Ben,sahralarda suya hasret
Şerha şerha yarılmış toprak.
Ben,yeşilliğe doyamamış
Dalında kurumuş bir yaprak

Ben, sıcakta susuz bırakılmış

Sıplar Bosna 'da nice can yakıyor,
Bütün derelerden hep kan akıyor.
Tüm dünya oturmuş seyre bakıyor.
Uyan ey Müslüman kardeşim uyan!
Hiç yok mu? Bunca feryadı bir duyan?

Doğuda patlarken tüfekler
Can veriyor,çocuklar,bebekler,
İnsanlık sizden ne bekler!
Ey gözü dönmüş köpekler.

Dünyanın yüz karaları,

Yeşille beyazın kaynaştığı
Denizinde balıkların oynaştığı
Cam seraların ışık saçtığı
Cennet bir beldedir Demre.

Denizi masmavi pırıl pırıl,

Gönül bahçemin bütün çiçeklerini
Hep sana yolladım.
Oturduğun caddeden
Ta yatak odana kadar
Evinin tüm her yerini
Kırmızı güllerle donadım.

Şu bizim Aydın
Tuhaf adamdır vesselam.
Adı Aydın ya
Kendini hep aydın sanır.
Sırf milletten farkım olsun diye
Bile bile köpek der kediye.

On bir ayın sultanı
Nura boğdu her yanı
Cümle alem küsmüşken
Huzur sardı cihanı.

Zevkle tut orucunu

Düşmüşüm ocağına,
Al beni kucağına,
Köyüne bucağına,
Hasretim Hürrem Sultan.

Işıl ışıl gözlere,

Keşke bu sözleri söyliyeceğine
Beynime sıkıp bitirseydin işimi.
Herkes kendi yoluna diyeceğine
Öldürseydin, görmezdin can çekişimi

İnsanoğlu bir kez doğar,bir kez ölür