Yaşar Yaramış Şiirleri - Şair Yaşar Yaramış

Uğrunda kaybolup gittiğime,
Aşkından mafolup bittiğime,
Sevda denizinde yittiğime,
Yanarım yanar,boşa yanarım.

Yanmış,bitmiş,kor olmuş yüreğe,

Sevmek en ulvi,en yüce bir kelime
Sihirli deynektir verilen elime
Hayat verir, her mevsime,her iklime
On dört şubat sevgililer günü bugün.

Sevgi her işin başı,bunu böyle bil

Devlet malına sahip çıkmanın
Namusuyla görev yapmanın
Hırsızlarla uğraşmanın
Bu kadar büyük bir suç
Olduğunu bilseydim
Bu memlekette ne bir idareci

Ey Türk,dörtte üçün köle,esir,
Sen bundan hiç değilsin mütesir
Bu hal sana hiç etmez mi tesir?
Uyan ey Müslüman Türküm uyan!

Yıllarca Rus'a uşaklık yaptın,

Ey zalim,artık ne beni gör,ne de bana görün.
Dilerim Tanrıdan,sen de benim gibi hep sürün.
Gülmeyi unut,durma ağla,al kanlara bürün.
Mutluluk değil,dert olsun aşktan aldığın ürün.

10.09.1985-Finike

Seni gördüm,sana hayran kaldım
Gece gündüz hayaline daldım
Biliyorum bir hayli geç kaldım
Affet beni,affet ey sevgilim.

Onca meraktan sonra tanıştık

Uzun boylu,civan gibisin
Tek başına cihan gibisin
İyilerin dostusun ama,
Kötülere tufan gibisin.

Gece gündüz durma çalışırsın

Artık senin,
Ne adını anmak,
Ne sesini duymak,
Ne de yüzünü görmek istiyorum.
Tek istediğim,
Seni bir an önce unutmak.

Bölücülüğün kol gezdiği
Güçlünün güçsüzü ezdiği
İnsanların canından bezdiği
Bir garip ülkedir burası.

Özümüzün unutulduğu

Ne kırmızı çizgimiz kaldı,ne beyaz
İçerde soğuk bir duş etkisi var;
Dışarda ise öldürücü bir ayaz.

Hiç bir devirde bu kadar
Çaresiz,passif olmadık.