Yine güneş batıyor kendi kızıllığında
Mor parıltılar indi mavi sulara,
Biraz sonra basacak gece.
Ama belli ki tepelerdeki nurdan,
Bembeyaz patlayacak gökyüzü
Yine kendi en yoğun karanlığında.
Kadıköy'de bir güvercin
Uçar mı ola Yumurdağa
Yağlı ekmek de olsa Yakuuup
Çıkılır mı Yumurdağa.
Bir güvercin Kadıköy'de,
Önce buğday tarlalarımız oldu.
Sonra dut bahçeleri.
Şimdi yüksek binalar.
Zamanla nasıl da değişiyor her şey.
Binalar küçük kalır, ağaçlar büyürdü önce,
Yeşil vadilerden
Ovalara doğru akan
Serin bir nehirdir aşk,
Hatıra defterime lisede yazılan
Aruz bir şiirdir aşk.
Failatün failatün failün,
Kanatlar kırık
Bir burukluk
İçinden fışkırdı çığlık,
Yankı verdi
Dik kayalıklı sıradağlarda.
Büyüdü çığ yumakları
Açtı sarı çiçekler
Yeşil çimler arasında
Şimdi bilmek zamanı
Seviyor mu, sevmiyor mu.
Şimdi papatya zamanı
Kızıl saçları savruluyor rüzgarda
Üstünde bütün ihtişamı kadınsılığın
Duruşu meydan okurcasına aşka
Bakışları ile davet ediyor aşkı.
Der mi biri durup yol kenarında
Yıldızlar ağmasın gökyüzüne
Ay gözükmesin
Dönmesin birbiri etrafında gezegenler
Benim dünyamda.
Biraz dağ, biraz deniz,
Biraz aydınlık olsun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!