Gecenin karanlığında
Küçük bir ışıktır aydınlatan ruhu.
Işık,
Küçük parıltılar ile süsler her sabahı
Işık,
Gözlerinde yeşil
Elif, Lam.
Hem okursun, hem yazar
Bütün aşklar buradan başlar
Seni kendine mecnun ettiyse yar
Okuyup yazmak neye yarar.
Gemiler geçiyor bu sulardan
Orada duruyor Ayasofya
Yıldızlar akıyor Boğaziçi’nde
Kimi parlak, kimi sönük, kimi kırpık, dökük
Orada duruyor Kızkulesi
Aşk var mıydı o zaman aşk
Billon billon develer,
Cezayirli köylüler
Bir gün yola çıkmışlar
Hayvanlarla beraber.
Gitmişler gündüz gece
Tepeleri aşmışlar.
Eh be çocuk
Yatma öyle, yüzükoyun.
Ana kucağı değil
Bu karanlık suları denizin.
Eh be çocuk
Kalk yürü,
Sararan yapraklar gibi
Birer birer döküldüler
Kaybettim sevdiklerimi
İçimde hazan mevsimi
Hicran ile yanar gönlüm.
Yıkan neydi kaleleri
Bankaları yıkan neydi
Kim istedi ihtilali
Güzel haberlerle gelsin
Bu sene bahar.
Bir mücevher kutuda gelsin
Akşam ezan okunurken köyde
Dağlar sessizliğe bürünmüştür.
Güneş batmaktadır ovalarda.
Önce çan sesleri gelir
Zıpır keçilerin, hantal ineklerin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!