Ne zaman gece yarısı olsa
Ne zaman kaybolsam
Şehrin kuytularında
Bir şiş sokulur yüreğime
Acımasız esen rüzgar da
Seni gören büyülenir, taht kurarsın gönlünde,
Yadsınamaz, mutlaka bir ilahi güç var sende.
Kimini vezir, kimini rezil rüsva etsen de,
Gördüğümden beri, aklım fikrim sende İstanbul.
Cömertçe verilmiş, eşsiz güzellik ezeldendir,
Zahmeti çok bir kırık yemişi yok
Kalacak sade kemik sövüşü yok
Dolanır dünyayı şu garip seyyah
Bir biletim var gidiş dönüşü yok
Kalpler bilir,gözler bilmez zalimi,
Bir ben bilirim hal-i melalimi.
Dağlar yürür de,bilmezler halini,
Allah bilir,kul bilmez ahvalimi.
MEMLEKETİM ANKARA
Bir gün,bir öğlen sonrası,
O,son bahar dökülmüşlüğünde,
Alıp başımı,gideceğim buralardan.
Görmeden sevgisi kalbine düşen
Gariplik narında tutuşup pişen
Yemen çöllerinde sırra yetişen
Allah sevgilisi Veysel Karani
Iraktı yolların sana varmaya
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!