Yaşar Kopuz Şiirleri - Şair Yaşar Kopuz

Kollarının içinde yumuk yumuk uyumak,
Omuzunda yüzümün buruş buruş olması,
Sonra da ter içinde uyanmak,
Akide şekerlerini avucundan emmek,
Ne büyük mutluluktu.

Ne çok mutlu olduk,
Ne acılar yaşadık birlikte,
Ne çok unutacağım dedik,
Elvedalar, hoş çakallar, mutluluklar diledik,
Unutamadık.

Babasını katledenlerinin cehaletinden korkmuş,
İntikamını almanın peşindeydi,
Öyleydi de,
Kimeydi kini,
Nasıl olacaktı,
Kana kan mı,

Davullar,
Düğünlerin şen çalgısı,
Kulak deler gümbürtüleri,
Mutluluktur sevgi olunca.

Derini gerip de üstüne vurdu mu,

Soğuğun yaktığı yanakları kararmış,
Rüzgarın dağıttığı saçları büklüm büklümdü,
Yorgun bedeni adımlarına yansımış,
Ha çöktü ha çökecek,
Yürümekteydi.

Bir güzel söz,
Bir gülümseyiş,
Bir de yürek.

Söz;
Merhaba, ya da günaydın.

Bir köyde doğmuştum ben,
Sense yoktun daha dünyada.
Ben büyürken yalınayak, köy yollarında,
Sen, merhaba demiştin dünyaya,
Merhaba güzel kız demişlerdi,
Büyütmüşlerdi seni.

Yakamozlar pırıl pırıldı ya geceleri,
Senin bakışların sanırdım,
Dalardım denizin derinliklerine,
Bir güzel ıslanırdı yüreğim,
Olsun ama, serinlerdim.

KIPKIRMIZI

Kırmızıydı gökyüzü.
Tanıştırıldığımızdaki,
Yanakların gibi.
Bulutların ardına sığınıp,

Hani sevmekti her şey,
Hani ne olursan ol gene de gel di,
Kalın kalın yazılmıştı insanı sevmek her sayfasında kitaplarımızın,
Hani ayeti vardı insan olmanın,
Hani günaha yatmayacaktı yüreklerimiz,
Sabahları kuşların dualarına ortak olacaktık tüm saflığımızla,