Yaşar Kopuz Şiirleri - Şair Yaşar Kopuz

RÜŞVET

Bir ev yapıyordu fakir,gecekondu,
Karısı da çalışıyordu,üstelik hamileydi.
Altı çocuğu vardı,en büyüğü çocuk.
Henüz damını yeni örtmüştü,kiremiti yoktu,

O KADIN

Henüz baharındaydı hayatının,
Deniz kenarından baktığında uzaklara.
Kısacık saçlarını rüzgar savuruyordu,
Bağırmak istiyorum,bağırmak istiyorum diye,

O FİDAN

Bir damlaydı toprağa düşen yağmur,
O fidanın yeşermesine sebep olmuştu.
O fidan ki günlerce büyüyüp serpildi,
Bir sonbahar günü sarardı yaprakları,

Bir türkü tutturmuş,
Bir türkü ki yürekleri yakan,
Ya istiklal ya ölüm diyor,
En acısına dayanmak acıların,
En zoruna dayanmak günlerin.
Ulaşmak özgürlüklere,

ACI SEVDA

Bir gün,dudakları titreyerek,
O bana benden hoşlandığını söyledi dedi.
Ben kötüyüm çünkü onu beğeniyorum,
Ama ne yapabilirim ki,seviyorum.

BANA NELER OLUYOR

Ansızın bir heyecan dolsa yüreğine,
Depremler başlarsa dünyanda,
Neydi, nedendi, yoksa hayalmi,
Nasıl bileceksin, anlaşılır mı?

BANKDAKİ KALP

Kalbimizi kazımıştık ya hani,
Parktaki iğreti belediye bankına.
Bugün ordan geçerken,
Yaşlı gözlerle süzüyordum o bankı.

BEYAZ GİY
Başında bir sevda yelleri,
Esmeye başlamıştı tam onbeşinde.
Ne bilir acıyı,tatmamıştı ki,
Tatacağını da hiç bilememişti.

BU BAHAR

Bu yıl bahar bir başka geliyor,
En güzel kokularını sürmüş bitkiler.
Ağaçlar bile bir başka çiçek açmış,
Sanki bu baharla dünya yeniden kuruluyor.

DAĞLARIM

Dağlarım vardır benim,
Heybetli tepelerine tırmandığım.
Zirvelerinden akıp da gelen,
Derelerin de yıkandığım.