Yaşar Aslan Şiirleri - Şair Yaşar Aslan

Korktum çiçek alıp koklamaktan
Yine bahar gelmeden sonbahara varmaktan.
Geceye uygun adımlarla
İdama götürülen mahkum edasıyla yürüyorum

işte böyledir bizim aşklar
ne bir yudum suya benzer
ne bir kıvılcım ateşe

De ki bana geliyorum çiçekler yeşersin
Bahar gelsin,
güneş açsın
De ki susuz kalmış karanfilleri sulamaya geliyorum
Gece kabuslarından alıp kaçırmaya geliyorum

Senin olmadığın gecelerde,
Dişlerimin arasında nefretin adı yazılır.
Gülümseyişlerde yağmurlar,
Özlemlerde, isyanlar haykırır.
Kutupları andıran yüreğimde,
Bir sen kardelen...!

Sessizliğimi kurşunlama çabası
Az beri de ekmek arası yalnızlık
Silkeliyorum üzerime sinmiş şarap kokusunu
Ne çok şeyi unuttum
Ne çok şeyi sevdim sende bir bilsen
Şimdi beceriksiz yalın ayaklarım

bu gün; yine bir başka deliyim
ya sevgimin bileklerimi kesip izlemeliyim
yada sızana dek içmeliyim

bu gece; canım çok sıkkın
ya geceyi kendimde öldüreceğim

Ellerim Dünyanın en yalnız elleri
En korkunç yalnızlıkrıda benim
İntihar çiçeklerini
Gülümsememin ardına sakladım
Üşüyorum
Avuçlarıma gülümsemeni bırak…

Beni ne siyaha boyanmış geceler
Ne güneşe aldanmış gündüzler tanır
Ne sıcak tenlere yakın gelirim
Ne soğuk iklimlere

Sesimi ne rüzgardan aldım

Pusulam zifiri karanlıklar gölgesinde
Karnı acıkmış acılar gösterir
Yine bulutlar siyaha boyandı
Her taraf sis,
Eşkimiş erik zamanıdır şimdi
Ve kışı bitirmiş mevsim

Sisli bir geceydi o son gecemiz
Yıldızlar, ağaçlar, dallar küskündü
Birlikte el elle dolaştığımız
Sokaklar, lambalar, yollar küskündü.