Yaşar Aslan Şiirleri - Şair Yaşar Aslan

şimdi ne toprağa uzanmak rahatlatıyor
ne çiçekler toplamak geliyor içimden
kızıla boyadım her şeyi
gözlerimde nefretin adresi belirir
sözlerimse herkese yabancı bir alfabe

Beyaban şehrin
Surat asmış yüzüdür bu taraf
İrdelenmemiş aşklar mezarlığıdır gözlerim
Ne çok temiz duruyor
Şu lanet olası ellerim
Teninle kirlenmeliydi ellerim

Dona kaldı sevinçlerim
Ayazdayım, üşüyorum,
Korkuyorum.
Kelimeler boğazımda düğümlendi.

Aynalar konuşmuyor,

Bilmezmiyim dünden kalanın hüzün olduğunu
Senden acılardır miras kalan
Umutların solmuş yüzüne bakar dururum
Hüzüne boyanmış mahkum gecelerleyim
Hamravat suyunda boğdum küstah sevişmeleri
Dicle nehrine gömdüm kara sevdamı

Hasret kokan cigaramı sevdim
Hep yokluğuna taradım saçlarımı
Kadehimi de hep sana kaldırdım
Kana kana seni içtim ille de seni sevdim
Hep sendin hayallerim,
ben hayallerimi sevdim

Hangi mevsimin yağmurusun?
Böyle derin yıkıntılar bırakan,
Kor bir ateş,
Yangın,
Kasıp kavuran
Tadına doyamadığım karanfil kokulum,

bir rüzgar esmeli senden bu yana
tenine sinmiş kokunun rengini getirmeli
bir ses getirmeli senden
kimsenin anlayamadığı bir hece
suskun imgesiyle
sürgün bir heves

papyekuşe birde kalem arıyorum
şekillerde bahar kokulu mevsimlere boyuyorum
pastel boya ve papyekuşe birde seni arıyorum
bazen nefesin bile az geliyor ve o tanıdık kokun

en olmadık zamanda belirivermen ne güzel şey

Neredeyim tam görünmüyorum
Bir belirsizlik odamda
Kafamda alabildiğince sorular
Sözdü nemlenmeyecektim
Bir başıma kalmanın acısını söylemeyecektim
Sözdü nemlenmeyecektim sadece eğilip suyu sevecektim

Gözlerinden ekşimiş kar yağıyordu avuçlarıma
İrin akan nefesiyle...
Kuşlar ölmüş balıklar boğulmuş denizlerde
mevsimler tarumar
Sazları çoktan kırdım
Sazlıkları ateşe