Ne dünya dönmekten usandı,
Ne de güneş vazgeçti doğmaktan.
Ayın gümüş ışıkları yağdı da gece saçlarıma…
Yarın uzaksa, ecel yakın ne yapsam.
Gün batarken bana ağladı sanki bu akşam.
Yüzümün bir yanı mutlu gülümser, öbür yanı mutsuz.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
