Yarim Selamımı Duyarmı

Şu karşı dağlara sırtım yaslasam,
Aç kalıp otuyla canım beslesem,
Avazım çıktıkça yara seslensem,
Acep yarim avazımı duyarmı.

Mecnun gibi düşsem yollara, garip..
Kimseler olmasa yaramı sarıp.
Yüreğim gül diye yara koparıp,
Versem Yarim bu halimi sorarmı.

Gezinsem maralın gül toprağında,
Koklasam kokusun gül yanağında,
Ünsiyet arasam dal yaprağında,
Acep yarim perdesini açarmı.

İnlesem ney gibi gece ve gündüz,
Sunsam cemaline atlasla, sündüs,
Dikilsem bağında farz etki bir süs,
Acep yarim selamımı duyarmı.

Bir bende misali yanına varsam..
Kapı eşiğine yüzümü sürsem..
Katlime fermanı eline versem,
Acep yarim kapısından kovarmı.

Yarin yüzü olsa, boran fırtına,
Başım alıp gitsem öldü kastına,
Cümle alem baksa garip halına,
Acep yarim saçlarını yolarmı.

Ağlasa akrabam bacı kardeşim,
Düşman aramayın yardır kalleşim,
Anlar, herhalukar ne çok sevmişim.
Acep yarin dideleri dolarmı.

Anlayıp sevdamı, oda ağlasa
Onunda yüreği aşka dağlansa,
Gözleri yolumda hayale dalsa,
Acep yarın gül benizi solarmı

Kavuştursa bizi Yüce Mevla’mız
Yari bakiyedir aşk-u sevdamız
Bir bahane bu yollarda sedamız
Acep yarin o nur yüzü gülermi.

Atila Yalçınkaya