Adem Kemahlı Şiirleri - Şair Adem Kemahlı

Açsaydım ellerimi semaya
Yalvarsaydım beni yoktan var eden ilaha
Merhamet eder miydi bu günahkar kuluna ?

Yürüseydim çöllerde susuz bulutsuz umutsuz
Gözyaşlarım yağmur gibi yağar mıydı üzerime

Tüm kapılar kapandı mı sana dünyada
Bil ki kapısını açmış seni bekliyor hüda

Çıktım yayan uzunca bir yola
Aşk'ın dilini bulmaya
Sordum gördüğüm her Yunus'a
Tüm sonuçlar çıktı Allah'a

Uzaktan seyretmek kural galiba aşk kitabında
Anla işte ne yapsam da çıkamıyorum karşına
Korkuyorum...
Kaybetmekten değil ama
Yüzünün her detayı zaten aklımda sayfalarca
Bilemiyorum...

Dağlara kar yağmış beyazı kefenden
Uzun dediğin serüven kısadır bir nefesten
İnsanoğlu acizdir ders çıkarmaz tövbeden
Yine kör olmuş kendini ararken.

Çok sevmekten korktuğum için hiç sevmedim
Aşk nedir bilmedim, bilemedim
Bir çift gözle yanmadım
Öylece kaldım işte
Bekle...
Bekle...

Koca deryadan bir damlacık nasiplensem
Ufacık dünyada başka bir şey istemem

Aradığımı mı buldum ? yahut benim olan bana mı ? geldi,
Seni hayal etmek, yıllarca beklemek ah ne güzel emeldi.

Uzaktan bakmak mı ? çile veya bakıp ta dokunamamak.
Sonra hakkında deli, divane şiir yazmak,
İbrahim gibi ateşlerde yanmak,
Yusuf gibi kör kuyulara atılmak,
Lakin yine de yanına yaklaşamamak...

Sönmez gönlümde ki kızgın yara
Hikmet yağmurları gönlüme yağsa
Mecnun leylasına kavuşsa
Bu mazlum kulun derdine derman bulsa

Arar idim dermanı her yerde mutluluk gibi