Yıllardır bekliyor bir yanım,
Sanki gelecekmişsin gibi.
Her sabah ezanında dua dua dökülür,
Birlikte kurduğumuz hayaller, ya Rabbi.
Yürüdüğüm sokaklar eskidi,
Silemedi hüznümü kaldırım taşları.
Acıyor solum, dört yanım karanlık;
Gözlerin göğsüme dayanır akşamları.
Çürür öksüz tarafım gün gün,
Gitsem kanıyor şuram, tutamıyorum.
Ömrüme zulüm, gözyaşların akıyor,
Kalsam sessizliğinde boğuluyorum.
Kördüğümle bağlanmış, ölüm gibisin;
Karanfil kokuyor cigaram buram buram.
Çok özledim be, ilmek ilmek boğazım,
Kalbimde ıslanmış sözlerine sığamıyorum.
Sala gibi bir ses yankılanır uzaklardan;
Belki hatırlarsın, ölmüş düşleri okuyup.
Dikenlerin batar ellerime, kanım akmaz;
Hâlâ duruyor mu cebinde ıslanmış o mektup?
Dönüp baktım ardıma, sen yoksun.
Dilim lal kesildi, üşüdüm.
Kara tren gecikti, derdim bilen olmadı;
Yarı yolda yarım kaldım yine iki gözüm.
29 Nisan 2023 / Cumartesi / Ankara
Halil KumcuKayıt Tarihi : 24.2.2025 09:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Sevda, gözlerin akşamları göğsüme dayandığında, her anı bir hüzün ve umut arasında savrulur. Kalpte kalan her yara, zamanla büyür ve bir ömür boyu kalır."
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!