Yanar Yüreğim Şiiri - Mehmet Cıngır

Ağaçların damarlarında dolaşır hâlâ kanım,
Ruhumun gözünden fışkıran nehirdir canım.
Çocukluğumda boyumu ölçtüğüm o kapı,
Güçlükle duruyor ayakta o eski yapı.

Taş kalpli dumanlı dağlar hatırladı beni,
Rüzgâr taşıyor bana kalbinin nefesini.
Omzunda testi,suya giderken ana, bacı;
Hıçkırmakta her ağacın dibinde bir acı.

Doldururken yemyeşil vadileri feryadım,
Fışkırır tomur tomur dal uçlarından adım.
Toprağın gamzesinde papatyalar gizlenir,
Kalbimin çölünde senin adın filizlenir.

Güneşimden alır kır çiçekleri rengini,
Görmez yarasalar yıldızların âhengini.
Sendin ta uzaklardan gelip geceyi delen,
Sendin o gariplerin gözyaşlarını silen.

Sen gidince ayak izlerin kaldı bağlarda,
Teneffüs ediyor çamlar kokunu dağlarda.
Gökyüzü gülerdi gökkuşağı gülüşünle,
Gönlümün göğüne yağardı aşk,gelişinle!

Gezdiğin topraklarda mevsim hazandır şimdi,
Gönlümün gözyaşını yakan hicrandır şimdi.
Ta uzaklardan kokusu gelir şimdi ölümün.
Yanar hasretiyle yüreğim gonca gülümün!