Yalnızlık Treni Şiiri - Oktay Güvener

Bir garda bekliyorum umutla,
Trenler bir bir gelip geçiyor.
Eller gözler buluşuyor mutluklukla,
Ben yine yalnız kalabalıklarda.

Pencereden süzülen ışık, bir hayalin parçası,
Dokunmak istesem, eriyor buz gibi avuçlarımda.
Kalabalıklar içindeyim, ama yalnızım sensiz,
Gözlerim seni arıyor, kaybolmuşum duraklarda,

Bulutlar hızla geçiyor hayatın akışı gibi.
Bir sigara yakarım, dumanı sen gibi
Hatıralar sarmalıyor beni,
Kelimeler boğazımda düğümlenir,
Yalnızlık treni ve bende büyük hayal kırıklığı.