Yalanlar Önde Şiiri - Mehmet Ay 2

Asrın umudunda, yol haktan uzak,
Sözler mantıksız, şarlatanlar önde.!
Kavuk sallayanlar, akçeye tuzak,
Puşt pezevenk olan, kalanlar önde.!

Türküler eskiden, sözler değişti,
İnsanlar aynıdır, yollar gelişti,
Yürüyüş gerekli, halklar birlikti,
Arkada söylenen, yalanlar önde.!

Sırdaş oldu, hicran duyğular bize,
Çağlayan sularda, kalmadı ise,
Sözlere güvenme, arka yalansa,
Ezelden bükülmüş, olanlar önde.!

Boş kafa geziyor, var saygın olan,
Delik deşik duyğu, sır yaygın olan,
Arif’ler uyanmaz, gör algın olan,
Hakikatlar haktır, diyenler önde.!

Taban tepmiş merkep, deveyi çeker,
Tatlıdır canlar, suya zehir atar,
Meydanlar dolsa da, korkaklar kaçar,
Gezmiş’ler inan’lar, aslan’lar önde.!

Aşkına yol verme, nefesin biter,
Sırsat olanlar, tek başına kalır
Dost’u dost olan, veliyullah sanır,
Yokluk pazarından, alanlar önde.!

Allahı bilmeyen adını duyar,
Sevap nedir diye, yadlara sorar,
Çirkeftir duyğusu, namert’e ayar,
İnsanı yok yere, yakanlar önde.!

Sevgisiz vucutta, öyle dolanır,
Faydasız düşünce, yelde sallanır,
Çok konuşur, sözler yalan söylenir,
Kati karar olan, yılanlar önde.!

Duyğular körlendi, elde rebâbı,
Okunmaz ktabı yalan sevȃbı,
Yürekte yanıyor, destur kebabı,
Miadı insanı satanlar önde.!
02.11.25 / Saat 09,29
MİADI (Mehmet AY)