Yalan Yok Yalnızım
Üşüyorum!
Avuçlarımda hırpalanmış Geçmiş yaşlarım,
Öylece dar bir sokakta yürüyorum,
Yalan Yok Yalnızım
Ve Üşüyorum!
Tanıdık birkaç anı hiç tanımadığım yüzlerde karşıma çıkan,
Yok yere yoruldum! yok yere hırpalanmış yaşlarım!
Köşe başlarına ne uzağım ne de yakın,
Birkaç yabancı beni uğurlar,
Boş bir yaşamım geride bırakacak birşeyi olmayan,
Yalan Yok Yalnızım
Ve Üşüyorum!...
Kayıt Tarihi : 29.5.2023 19:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!