Yakup Şimşek Şiirleri - Şair Yakup Şimşek

dert çekdim derdi bilmeden
gülmeyi unutdum hiç gülmeden
sevdalandım sevdiğimi görmeden
yanar ağlarım derdimi bilmeden

kavuşmak istedim kavuşmayi görmeden

hasretim efendim ben sana
deryana dalıp gark olmak isterim
kendimde değil arıyorum yana yana
cemali görüp yanmak isterim

seni görsemde hasret çekiyorum

Seni düşünüyorum ama hep seni
Aklımda Sen fikrimde Sen zikrimde Sen
Asimda tuzum suyumda tadım havamda kokun
Ah ciğer parem ah gönül yarem
Beni Ben den al
hasretin çok hasar açtı yaralı gonlume

en mükembel sekilde yaratılan insan
ama her an hata yapmaya hazır
kendini çok akıllı sanan beşeri varlık
akılla övünen fezayı kendine dar eden
ama bir anda yıkılmaya mahküm İNSAN

Ben ağladım istanbul ağladı
Gök kubbe de hüzün bende hüzün
Bir şimşekle dökecek gök kubbe
Ben ise sebepsiz
Ağlar
Istanbul ağlar ben ağlarım

gözlere bakmak değildir her kişinin işi
gözler kücük alem gibidir
körde bakar gözlere seyreder alemi
gözlerı görende bakar gözlere
ne alemi görür nede kendı alemini
görmek lazım değil.illede bakmak için

Yuruyorum yar
Mechul yolda mechul benle
Yuruyorum ışte
Yari isyan yarı mutluluk
Bazen yalnizligin pencesinde
Bazende sen ve benle

Her anın ASLI-NA dönük
Üzerinde tecelliyeti
Sanki güneş ay gibisin
Ellerde dillerde gönüllerde,
Yekün ihvanlar peşi sıra
İNANÇ perçinleşmis

Zamansız akar geceleri göz yaşları
sanki kimseler görmeyecekmiş gibi gelir
secdeden kalkmaz olur nice yiğit başları
sevdalı gönülleri sadece kendi bilir

ALEME çökmüş gündüzden zifir karanlık

yüce sev yüce ol
sevmende samimi ol
egri deyil dogru ol
dogrulukdaki kastim dogru yol

derya deniz hep pakdır