Yakup Şimşek Şiirleri - Şair Yakup Şimşek

sende ağla yoksa göz yaşaların
yüreğinle ağla
körse görmuyorsa gözlerin
yüreğinle ağla

insanlık bak yara almış

Sarmis yuregini huzun
Sanmakin gidisimin ilk adimi
Ayrilik sandin oysa vuslata kosusumdur
Ve bugulu gozlerin gozlerimde
Aglayisim ise icten
Ozunle sozunle Ben olmus varligin

Bir hos oldum
Bir serhos oldum
Gördüm yARi
Avereydim berdus oldum
Tebessümü ile bütünleştim
Sanki o an durdu dünya

Bendeki gunes gelir Sen den
Ben dogmadan Sen vardin
Ben sensiz sonuk mum sonuk kandil
Sen kahinatda Elif sir
Bense Ben de seni aradim
Sen se sah damarimdan yakin

Bendeki gunes gelir Sen den
Ben dogmadan Sen vardin
Ben sensiz sonuk mum sonuk kandil
Sen kahinatda Elif sir
Bense Ben de seni aradim
Sen se sah damarimdan yakin

sanmakin senden ayrı yağan yağmur
boşuna
belkin birlikde ıslanmayacağız
ama,

bir başka yağacak

dün gece konuşdum seninle
hiç uyumadan hiç susmadan
sen gibi ben gibi
biliyorum gelir sana saçma dediklerim
olsun be sultanım
koydum resmini karşıma

Seni düşünüyorum ama hep seni
Aklımda Sen fikrimde Sen zikrimde Sen
Asimda tuzum suyumda tadım havamda kokun
Ah ciğer parem ah gönül yarem
Beni Ben den al
hasretin çok hasar açtı yaralı gonlume

sen yoksun başka acıyor güller
bir başka ağıt yakıyor bülbüller
boyun bükmüş lale sümbüller
sen yoksun diye ne düğün var nede bayram

için için yanmakda yürekler

sen yüce ulu dağsın
basın hep dumanlı ve karlı
sevdalılar hep uğrar sana
kimi ağlar kimi dertleşir
bazen yüreğinden doğar deryalar
çoşar çoşar