Yakup Şimşek Şiirleri - Şair Yakup Şimşek

Sessizler limaninda yalnızlık gemisi
Rota ise sevgili
Kaptanda hüzün yolcuda hüzün
Deryada katre misali
Gökyüzü hüzün yeryüzü hüzün
Kahinat ağlamaklı

Üst örtülü çene bağlı
Sessiz uzanmış boylu boyunca
Oysa dışarda veryadı figan vede isyan
Ya severek arkasından göz yaşı
ya da sevinçden timsah gözyaşları

Güneşin doğduğu gün
ilk ışıklarıyla nurlandırdığında
seni gönlüme gömdüm
sevdim sevdalandım yedim vurgun

oldun gönlümün güneşi

Güneşin doğduğu gün
ilk ışıklarıyla nurlandırdığında
seni gönlüme gömdüm
sevdim sevdalandım yedim vurgun

oldun gönlümün güneşi

seven severse Allah icin
hem sevdirir hem sever
yetmez O na gore
Dergahi-huzurda
imaninida Kamil İman yapar
en buyuk mukafati CEMAULLAH

sevginin adı sen dedim
sana bakarak sevgiyi bildim
senden yakında ağladım uzakdan güldüm
bak halime yaşarken öldüm
ama sevginin adı sen dedim
sevdim sevdim sensizliğide sevdim

Uzak sanmadımkin ben özümden
Seni ben bilerek sevdim
Ruh desen AYNI BEDEN DESEN AYNI
Gönlume gömumde sevdim

Benzetemedim hiç bir sürete

Sen gündüzüm ben ise zifiri karanlık gece
AŞK dan başka hangi sevgi yüce
Sayıklamakdan bıkmadım ismını hece hece
SEYRİ-SÜLÜK DE AL KOYNUNA CIKAR GÖK KATINA

NUR-CEMALINI arar oldum dinmedı hiç sancım

Gece bürünmüş yalnizliga
zifiri karanlığın pençesinde
Çırpınışları ise hasret gündüze
Ve özlemle vuslati gündüze
Ama koskocaman hiç
Yine akşamın huzunu çöktü özleme

kadın anam çileli anam
seni yılda bır sefer hatırlarlar
oysa farkında olmadan her gun
ama hergun anmakdayız
canımız yandıgında
yüreğimiz ağladıgında anam diye haykırmaktayız