Yakup Şimşek Şiirleri - Şair Yakup Şimşek

dedim sevdalandim
sevdalandimda mecnun oldum
kurumadı göz yasım
sanki zaman durdu
dediler sevdalanma
canan kaf dağın ardında

iki ben var bende
bir ben birde öteki ben
iki ayrı zıt kutup
iki ayrı ben
ama kap bir

Bir başkayım bu gece bir başka
İçim farkli dısım farklı
AH bir çözebilsem
Halim hal degil
nasıl duştüm bu aşka
yürek çoşkun dil suskun kalem suskun

senı dusundum ama hep seni
kalabalıkda yalnızlıgımın icinde
ama hep seni
simsiyah saclarini ve cocuksu bakıslarını
seni benzetemedim hic bir seye
yalnız masallardaki meleklere

ah istanbul ah
her ahımda içimde acdın bir yara
aldın beni benden
bırak beni bana
tek tek aldın sevdiklerimi
tek yek gömdün toprağa

girsem cehehnneme göstersem yürekdeki ateşi
bir damla göz yası gelir senın hakkından ya ben ne yapayım
kebap edmiş yakacak yerim yok artık
alsan benide koynuna sen değil ben seni yaksam
senin feryadın bastırımı benim feryadimı
derdimde O dermanımda O beni yakan o gül kokusu

gül anam can anam melek anam
canından cok bana yanan anam
doyurmadan doymadan uyumadan uyumayan anam
uşüdügü halde sıcak bağrını bana acan anam
her tamaşasında yüzümüme ışık saçan anam
en elem durumunda hep gülen anam

Benim şu mencun halime
Ölüme gitsem güle güle
olsam her noktamda lime lime
ne dersen de adını sen koy

ayrı kalacaksam ben O yardan

karanlık geceleri bilirsin
coğu kez kurtulmak için beklersin sabahı
güneşin doğmasını görürsün
ve bir sevınçle olmayacakmıs gibi bir daha gece
unutursun o an sabahı yaratan hüdai
gaflet ve isyanım bu

ben seni sevemedım bir başkası gibi
ufuklara bakarak hayel kurmak gibi
sevemedim aklımla mantığımla
oysa sen ötelerden ötede değildin benım için
sen bana şah damarımdan daha yakındın
değildin sen benden uzak