Bu karanlık dünyadan gitmek istiyorum,
İnsanlar canileşmiş,
Dünya eski dünya değil,
Mesela bir karavan almak istiyorum,
Yanında bir sınırsız kahve istiyorum,
Bitmeyen bir kitap okumak istiyorum,
Çok zor zamanlardan geçiyorum,
Bir yanımda acı bir yanım da keder var,
Bir yanımda da aklımı çelen sorular var.
İçimde o kadar acı ile savaşıyorum ki,
Kime kardeş kime düşman diyeceğimi şaşırdım,
Gidelim buralardan yüreğim,
Kırgınlığımızı yorgunluğumuzu bir kenara bırakalım gidelim buralardan,
Bizi kırıp döken insanlardan uzak başka bir diyara gidelim,
Yanımıza sadece yanlızlığı alıp gidelim
Kalk yüreğim kalk bu şehirden bu diyardan gidelim.
Sahi umutlarım vardı bizim,
Kime güvendik anne biz böyle,
Bu kadar basit miydi insanları kandırmak,
Bu kadar basit mi bir insanın duygularıyla oynamak,
Bu aşk denilen şey neydi böyle,
Sevmek bu kadar kısa mıydı?
Biz umarsızca kaybolduk bu hayatta,
Korkuyorum İşte ,
Korkuyorum,
Artık gözümün bile gördüğü her şeyden korkar oldum,
Artık hiçbir şey eskisi gibi değil,
Yalanlar bile eskisi gibi yalan değil,
Memleketim,
memleketim,
Ah memleketim...!!
Bir yanında güzellik var bir yanında acı,
Nicesi var seni sever, nicesi var senden nefret eder,
Taş toprak gibi ,
O güzel insanlar var ya;
O güzel atlara binip gittiler,
Bir daha gelmediler,
Şarkılar da eskisi gibi değil artık,
Kimse şarkı dinlemiyor
Ve şiir de kimse yazmıyor artık.
Ölümü beyni kanayan insanlara sor,
Ölüm zor insanlar için zordur,
Yaşamak ölmekten daha zor...
Neden korkayım ustam neden,
Zaten bir gün çekip gitmeyecek miyim ustam,
Bir gün Azrail kapıma gelmeyecek mi usta,
Bir gün ansızın gideceğim bu dünyadan.
Ruhumda bir gün benden gidecek bunu biliyorum usta,
Ben üzülmüyorum artık,
Ben üzüldükçe sevilen çok,
Hepsinin üstünü bir kalemle çizdim,
Üzülmüyorum eskisi gibi.
Umutlarımı kıranı umutlarını kırarım,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!