Yakup Kiraz Şiirleri - Şair Yakup Kiraz

Adam Tv’de önünde Kur’an
Mevzu imandan, güzel ahlaktan
Kesiyor her şeyi duruyor bir an
Din değil şimdi,sırada reklam

Be adam sen hiç utanmaz mısın?

15’te küçüktüm bilemedim
20’de gençtim ilgilenmedim
30’da şimdi erken daha var dedim
40’ta işimde gücümdeydim
50’de bir ara niyetlendim
60'ta hastalığım geçsin dedim

İyiyim dersin, kimseyi beğenmezsin
Dini, imanı da kimseye vermezsin
Buldun mu fırsatını neler etmezsin
Sen yok musun sen, Ali Cabbar!

Kasaya, uzanırken “haram” demezsin

İnsanın insana yaptığını,
İnsandan başka, yapmazdı
Kullardan korkmayan, utanmayan
Allah’tan da korkmaz mı?

İnsan bu, güya insan,

Eğilip büküleceğine her gün
Dosdoğru ol da bir gün
Adam desinler

Konuşsun dilin,görsün gözlerin
Doğruyu göstersin de elin

İnsanlar ikiye ayrılırlar;
İnsan olanlar ve insan olmayanlar...
İnsan olmayanlar ikiye ayrılırlar;
Hayvan olanlar ve hayvandan da aşağı olanlar...
Hayvandan da aşağı olanlar ikiye ayrılırlar;
Rezil olanlar ve senin gibi olanlar...

Üç tip insan tanıdım:
Midesi için yaşayanlar
Uçkuru için yaşayanlar
Bir de tüm bunlardan vazgeçip
Davası için ölenler

En iyi problem çözeni doktor yaptık
İçinde insan sevgisi var mı diye bakmadık
En iyi ezber yapanı hukukçu yaptık
Kalbinde adalet duygusu var mı diye sormadık
En iyi matematik bileni mühendis yaptık
Kul hakkından korkanını bulmadık

Ne kadar düşünsen de
İnceden,derin…
Ömrün yettiğincedir hayallerin
Gerçekleşmemiş veya yarım kalmış hayaller…
Geriye bıraktıkları ölenlerin

Gelmeyen gün, bitmeyen dün yoktur
Pes etmek kolay, beklemek zordur
Umudun kırılmasın dal gibi
Her fırtına dinmeye mahkumdur