Sen bir ufacık çiçeksin
Bahçede öten bülbülden de ötesin
Sen daha küçücüksün bir ufacık çiçeksin
Daha neler neler göreceksin
Sevgi nedir kokladın mı
Beni senden ayıracaklar
Kaç yıllık sevgimizi alacaklar
Koca dağı dumana boğacaklar
Sevgimizi elimizden alacaklar
Küçük kuşlar gibi cıvıldarken
Cebimde para değil kağıt kalem taşıyorum
Şöyle bir bak etrafındaki insanların çırpınışına
Gülmeyi gülümsemeyi şiirlerime yazıyorum
Bizlerin böyle olmasını siz değiştirdiniz
Benim kendi yüreğimden taşan sözler gerek
Daha dün çayırda çelik çomak oynarken
Elimizde sapanlar la serçe kovalarken
Küçücük serçeyi ikiye böler paylaşırken
Galiba bizler’de yaşlandık artık
Yavaş yavaş büyüdük çoban olduk
Bana ne oldu başımda cihazlar
Yanımda kimi inler kimi ağlar
Etrafımda beyaz gömlekli adamlar
Bana ne oldu darmadağınığım
Ben nerdeyim her taraf karanlık
Bizim boz bulanık dağları gel de gör
Seher de çil horozu ötüşünü bir gör
Her zamanı çile her günü bir zehir
Baharın meşelerin açışını gel de gör
Gelip de görsen eğri büğrü yollarını
Bu yıllar gelip geçse, bitse de asır
Köylümün eksik olmaz elinde nasır
Odaya sererler çuldan hasır
Vay benim çilekeş köylüm
Çift çubuk derken yaz gelip geçer
Beni bağışlayın sizi üzmek istemezdim
Sizleri eller gibi gezdirip eğlendiremedim
Umutlarımı düşlerimi size gerçekleştiremedim
Beni bağışlayın yavrularım sizi eğlendiremedim
Kaybettiğim nice yıllarıma yanıyorum
Ardınızdan öksüz gibi baktım
Gözlerimden yaşlar döktüm
Ben kime ne kötülük ettim
Ben sizi çok özledim
Kapılardan baktırdılar
Ben gülsem de gülemem artık
Bugün başladı geceler karanlık
Üstüme öyle bi geldi ki zamansız
Ben gülsem de gülemem artık
Kapılar yüzüme kapanmış
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!