Hep birini sevdim.
Yatay sevgilere açık,
Dikeyleme aşklara kapalı.
O ilk ve bir olan seni
Hep birkez sevdim.
Sen bir goncaydın açılmamış,
Her şey birşeydi bir vakit.
O vakit bir şeydi söz yada akit.
Hiçler için çalıştı boş yere zaman,
Her şeyi bitirirdi birşey nedense yaman.
Sıkarsam kan damlar şehit kanıyla sulanmıştır sancağım
Korku nedir bilmez,Göklerde dalga dalga bayrağım.
Ne yana baksam onu görür onu tanırım, emanetimdir kutsalım.
Sıkarsam kan damlar çanakkaleden istiklale uzanır bayrağım.
Sıkarsam kan damlar şehidimin örtüsüdür kefenidir bayrağım.
Bu gecede zarar ve ziyan semtlerinde dolaşıyorum tekbaşıma,
ağaran saçlarımda grinin öfkesi siyahın boynu büküklüğü var.
Kader kedere denk. katmerli dolunay gecelerinde yanıbaşıma,
Düşen ıstırapın sillesi ağır,
tan siyahlaşıyor bu gecede hayret,dahası hasret var.
Mevsimlik işçiler gibi göç ediyor yıldızlar. Gidenin dönüşü yok,
Bu bana giydirdiğin kaçıncı kefen
İster saten olsun isterse keten,
Yaşarken öldürdün beni.neden?
Öfkemde kaybolur sevgin birde sen.
Prangalar vurulmuş,çelikten yüreğime,
Beni habersizce terk edip giderken,
Şu yalan dünyada,
Arkandan bile bakamadım.
Son defa sarılamadım.
Çünkü yoktun…
Çoktan gitmiştin. ardında sana ait ne varsa
Düş Yakamdan artık hüznün tüm renkleri.Gökkuşağı altında yıkansın tüm duruluğuyla sevdam.Kaç bahardır umutları ektim bu çorak coğrafyalara.Umutlarım uzansın gökkubeye,çekilsin tüm azametiyle diye acıları okuttum bu şehrin yalnızlıklarına.Tül perdelerden yaptım örtülerin en hasını.Kimse dokuyamazdı benim kadar sevdanın kilimini.Kimse bulamazdı kararan gecelerde güneşin izlerini.Düş artık yakamdan depresif tüm kesitler.
Elemin kırılganlığında kalsın harfler.Acıları iki büklüm etsin düşüncelerim.Yelkenleri açayım akıl denizinden.Bana ait ne varsa içimde büyütmeliyim benle.Benle hayat gülsün dönüşlerimde.Kıyıya vurulan dalgalar kadar az yaşanmasın mutluluklar.Kaybolmasın sahil kumlarında sevdaya uzanırken tüm sevdiklerim.Çekil önümden vuslatın kahredici perdeleri.Süreyya yıldızı altında mutluyum ben.Zirvelere vurgunum sevdalıyım güzel olan her şeye.Kompozit duygularla geliyorum gerçekliğim sana.
Adını koymadan sade bir düşle uzanıyorum sana.
Tüm öğretilerden çıkınımı doldurdum.Hiç kimse benim kadar nasipli değil çıktığı yollarda.Her derdin devası bulunur.Kimse beni anlamadan çözemez reçetelerimi.Akmayan çeşmelerin kaynağında saklıdır hazinelerim.Ne aradığını bilmeyen ruhların elinde defoludur gizli hazinelerim.Yitirilmiş bir geçmişin alacakaranlığından aydınlanmaz sokaklarım.Ey! uykusuz gecelerimin sadık dostu aklım.Ben yalnızlığımın birine seni koydum.En yanı başıma.Artık onbir kat daha güçlüdür hayata meydan okumam.Sen yanmdasınya.Ne bir engel tanır kişiliğim nede ızdırabın gölgesine ekilmiş hayatları yaşatır artık sevdam.Ben ve sen iki düşüz bu şehrin apansız kıpırdanışlarına.Ey! hayat biz geliyoruz.Pozitif yaşamın sevdalısı türkülerle..Baktığım her yer Süreyya yıldızı.Gördüğüm tüm renkler mavi.Seçtiğim tüm değerler altından işlemeli.
Ey! Hayat Bekle biz geliyoruz.Hiç bir engel tanımaz artık bu yürek.
Hayalin binbir çizgisini,
İlmik ilmik dokudum dertlere,
Kendimi tam kaybedecekken,
Kapıları araladım çarelere...
Çocuklar her şeyimizdi oysa her biri bir ıstırap makinesi şimdi,
Bir el değiyor bliyorum gizliden, aklın en nur topu çokçuklarına musallat.
Yolculuk yapıyorlar kendi kurguladığımız mağaralara,
Lokomotif vagonlarına yüklediğimiz yığınlarda, soluyor
Boğuluyor, kayboluyor pembe dünyalı çocuklar.
Her anı yarış içinde, safkan atı sanıyoruz,
üç telli bağlama,
sapı eğricesine uzanmış duvarda.
Hasreti ozanı bekler,
tezenesi yumuşak bir dokunuşa sevdalı
Kırıklığı ozanını kaybetmişliğinden,
Notaları darmadağın,
Arif bey sizi tanımaktan son derece mesut oldum.Hayat size hep gülümsesin.
Arif bey sizi tanımak son son derece mutlu oldum.Hayat size hep gülümsesin.
hayatım boyunca en çok sevdiğim kişilerden bi tanesidir