Sevgiler hak ettim sanıyorum
İçimin dökümü bakışlarımla
Her gün kalbinizden geçerim
Adınızı sanınızı sormadan
Çökelmiş hüzünleri toplarım yine
Kır çiçekleri bırakırım sonra
Gözlerimde ne varsa garip
Biraz kemik, biraz kalp görürüm
Kullanarak onurlandırıyorum
Hep kırgın, görünmez ışıkları
Derin bakışlarımı kınamasınlar
Kavuştu işte, göz hizamıza güneş
Rüzgâr, avludaki pembe güle
Ve gökyüzü, Midyat’ın kadim düşüne
Sen, o şirin balkondan bakarken
Görmesen de başındaki peri alayını
Binlerce yıllık bir ayin içindesin
Başlangıçta kediler yoktu
İlkin düş yağmış balçığa
Sonra çiçeklenmiş kaba boşluk
Bir avuç umudu çitleyip içinde
Ceplerinde çiçekli uğraşlar arayan
Dua eskileri yoksun/lar yokuşlarda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!