Bir insan söyler gurursuzca sevgilisine:
Yetiremem kelimeleri güzelliğine.
Aşkımsa varamaz senin gönül mertebene.
Kaçıramam gözlerimi o eşsiz yüzünden.
Kaderim de bana küsemez aşkın yüzünden.
Bir insan çıkar, elleriyle tutar;
Sarılır hayata küsmüş yüzüne.
İçine kalbinden güzellik katar,
Gülüşündeki bitmeyen hüzüne.
Bir insan kalır cennette.
Yine de arar gözleri;
Yağmurunun söylediği,
Yaşlara boğan sözleri.
Tanrı kızar kuluna:
“Nasıl olur bu?” diye.
“Kuluma duyduğun o,
Bitmek bilmez hayranlık”
“Nasıl olur?”
Der öfkeyle.
Fakat bilmez
Aşka düşmüş
O genç kulu;
Yarattığı
O güzele,
İstemeden
Kul olurmuş.
Kayıt Tarihi : 6.7.2024 04:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yağmur durmadan yağıyor ve beni doğada en çok etkileyen şey olduğunu bilmiyor.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!