Yağmurun Sözleri Şiiri - Yusuf Karadaş

Bensizken doldu bütün bulutlar.
Benimleyken ağladı kuru göller.
Ağzımdan çıkanlar üzdü evsizleri.
Duyduklarım kabarttı gürültümü.

Aynı birbirlerine gösterdikleri gibi;
Bana atfettikleri belalar, oldu ölümleri;
Bana gösterdikleri sevgiler, kaldı bir başına.

Şimdiyse çektim sizden,
Sizleri üzen felaketlerimi.
Çok gördüm getirdiğim bereketimi.
Utanmadan, sıkılmadan; bizleri,
Kaderin kuraklığına terk ettim.

Ah kim bilirdi böyle olacağınızı,
Bir başınıza kalıp kuruyacağınızı,
Yalnız kalmış peygamberler gibi
Kalpteki yaşlara boğulacağınızı?