Yağmur Şiiri - Veysel Gider

Yağmur yağıyor dışarda, bardaktan boşanırcasına
Yine gamlı, yine hüzünlüyüm bu gün;
Yarın iyi olmak için.

Bakıyorum şu göğe, yağmur dinmiyor diye
Bekliyorken bir yerde, akan sel
Güzel bir görüntü için.

Yağmur yağar akar sel, kimseye kalmadı bu yer
Kalanlara, destek için ölenler.

Sevgi neden ölmez?
Bilinmez ki, belki ölmek güçtür, ondan mı?
Yaşayan ölülerde öldü.

Bir görüntü düşümde,
Yukardaki sesde, yağmur sesi, çatı sesi, gürültü! ..
TANRI’m, kara ak, suya berraklık vermiş.

İnsan insandır ancak
Kim düz, temiz yollardan çıksa
Kadının yırtarlar kutsal olan yüzünü
Erkek se bilmez olur kendi özünü..
Şanlı Urfa, 12.05.1972