Turan Şiiri - Veysel Gider

Türk Milleti!
Yüzyılları inleten, üstün bir kan…
İçimden gelen bir ses: TURAN! ..
Geçmişten geleceğe uzanan, aslan yeleli, keskin gözlü
Kurt bakışlı kahraman bir ırk…

Kimin? Nesi var bu ellerde.

Sanki hep horlanıyor bu günlerde sessiz sessizce,
Kandırılmış bir Millet, geleceği tam belli
Alçak düşman; Türk Yurdu’na üşüşmüş,
Nasıl olmuş çöreklenmiş üstüne! ..
Türk oğlu Türk gelecek; aklın topla başına! ..

Türk’ü sen barbar sanma, her şaşkına yol gösterir o,
Esir düşmek ardır ona,
Ona esir olmaksa, düşmana en büyük paydır
Sen Türkleri ne sandın?
Esirleri sevindirir o,
O’nsuz dünya var mı sandın; onun için aldandın.
Sanırım kurdu, sen kedi sandın! ..

Unutma: “VATAN” bizde,
“Kan” demek YURDA bizde;
Ölmek yoktur; kalmak vardır
Bu ülkümüz de büyük yardır..

Milliyetim! Ulusum! .. İstiyormusun yolum?
Yol demek “TURAN” bizde
HAKK yolu KUR’AN bizde..
Ben ne aciz bir kulum…
Ulu TANRI’m önünde boynu eğik bir kulum...

Eğik olmaz TÜRK’ün başı,
Camileri doldurunca; asaletli benim neslim
“KIBRIS” bizim olunca…
Birde “ONİKİ ADA”, BATI TRAKYA’sı var
Vesair yerlerde dar; Turansız Türk’üm akar…

Tarihe tarih ekler;
Şaka değil bu sözler: Ulusum o günleri, dört gözle nasıl bekler.

05.03.1971