Şehirler kâbus dolu; köylere duman düştü.
Tersine döndü her şey sanki; asuman düştü.
Hazîndir ki, dertleri aşmaya umman düştü.
Ne gemi gider ne uçak bize sırat düştü.
Burundan koku dilden tat meveraya düştü.
Ağrılarım tel tel tarak bedenime düştü
Dünya aciz kaldı insanlık hep suya düştü
Yağmur, ayrılığıma seninle derman düştü.
Beynimin merkezine ölümsüz ferman düştü.
Silindi hayalimden bütün efsunu ömrün
Bir dönüm noktasında aklıma Rahman düştü.
Rabb'imin Rahmeti aklıma, beratım gönlüme düştü.
Kayıt Tarihi : 12.4.2022 18:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!