Ya Neydim Sinemi Yar Yaralamış

Gene bahar oldu bülbül ötecek
Ya neydim sinemi yar yaralamış
Lale, sünbül, mor menemşe bitecek
Hayıf bu dağları kar yaralamış

Ben bî-baht, yar ile gezdiğim zaman
Derin dereleri sarmıştı duman
O tarihten gönlüm olmaz şâduman
Bülbül gibi beni zâr yaralamış

Zarardan kurtulmam kâr vurdu beni
Ser verir sır vermem ar vurdu beni
Bir pınar başında yar vurdu beni
Ezmiş bu bağrımı zor yaralamış

Kimseye verme sen zâlim sevdayı
Ne fil ne gergedan çeker bu yayı
Gören hayıflanır Cemâl Hoca’yı
Derler bu âşığı tor yaralamış