PÊJNÊN LAŞÊ MIRÎ
ez
li seqema zivistanên xopan
dergevanê ber deriyê
keser û nalîna
li ser dilê çemê qeşa girtî
hêrsa pêlên bahoza
hinavên dîn û har
xemgîniya şewqa finda lerzok
malwêraniya kevokên baskşikestî
EZ DI XWE DE GIRTÎ ME
ez
li wêraniya temenê xwe
bi destên dostxwiyayên ne dost
ez
ne cahil
ne jî zana me
ne ronahî
ne jî tarî me
li valahiya tesadufên gerdûn
bi sernermî rastiya sirên veşartî
qal dikim
li ser giyana şevên mesûm
êşa tenêtiya kambax dibare
mizawiran
bi dek û dolabên xwe
li ser min bi ziman bûn
tovên jana striyan li temenê min
çandin
di hewşa mala min de sifreya har
raxistine
çarenûsa min
li peravên konçala tenha
hat terkandin
kaniya zanistiyê
di kendalên mêjiyê min re bi xuşexuş
diherike
kulîlkên gotina fazîletê
di lerza dest û piyên min de
geş dibin
ez
li ser axa bav û kalan
mişextî jana diyarên xerîb bûm
di şewqa çira odeya xwe de
demborî me
li reştariya goristanên bêdeng
mayînde me
li sibehên sergêj
hêlîna xwe di xemgîniya tava rojê de
ava dikim
li şevbihêrkên serxweş
pişta xeyalên stûxwar
mizdidim
di meraqa valahiya asîman de
mirovekî bargiran im
dîwarê koşka zaliman
bi saya eşqa pêxemberan
hildiweşînim
baskên helbesta xwe
ber bi asta ramanên herî bilind ve
diçirpînim
li ser pira bîranînan
toza gunehkariya wijdan
dadiweşînim
deftera hestên tolhildanê
vediçirînim
dilreşiya virek û hesûdan
di xweşbîniya xwe de
dibexşînim
zencîrên koletiya nefsê
di azadiya mantiqa xwe de
diqetînim
û dişkênim
Xizan Şîlan
2012-04-24
Stockholm
LÊ LÊ BEJNFODILÊ
li gulîstana xewn û xeyalan
morî û mircanan
li gerdana dilê te
di konçalên mêjiyê min de
bi hezaran bersiva pirsên nependî
diçeliqin
aqil û wijdan
li nav nakokiya hestên tevlihev
radiperin
li biharên kesk
berfa kul û kederan li ser şadiyên min
dibarin
çûkên şeveder
di dewsa min de îlahiya miriyan
dilorînin
roj
di dîmenên çavsoran de
reştarî dibin
şev
li nav mija xewên sergêj
dibiriqin
ez
şervanê çaxên westiyayî me
di sinifa jiyanê de
mamosteyê felsefeya xwe me
hêviyên pûç
di tasa ava gêrikan de
bi xwedî dikim
ji xeyalên tevizî
difilitim
di riya asê de ber bi rastiya bêdawî ve
dipekim
tovên kenê rindika nazik
li ser axa xewnên xwe
direşînim
ji lêvên yara sipehî
dermanê jana şîrîn
vedixwim
ez
ne li havînan germ dibim
ne jî li zivistanan dicemidim
di nalîna têlên tembûra xwe de
dihelim
ez
ne ji xwe dûr dikevim
ne jî nêzikî xwe dibim
di valahiya giyanê fetisî de
difetilim
ez
êş û lerza bedena xwe
bi cîlweya şevên fahîşe
dipêçim
Xizan Şîlan
2012-04-04
Stockholm
merhaba acılarım diye
açtım gözlerimi dünyaya
acılarla dopdolu bir dünya
ve tanıştım acılarımla
bir dost gibi
nasılsınız dememe gerek yok
ez
li serma çolistanên gunehkar
berê xwe didim oxira felekê
bi êş û jana helbestan re
rêwitiya firtûneyên har dikim
çima
ez
di xewnereşkên xwe de
li ser baskên ferişteyan
ber bi roja mehşerê ve
difirim
li marê xişxişok
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!