White Poet Şiirleri - Şair White Poet

Anlamsız
Anlamsız hayatın
Kendini, bulamadın ki
Eşini aradın.

Gün yüzünden korkak

Sonbaharda
Bir yağmur altında
Islak bedenim ablak suratım üşür.

Ve düşünür

Kardan Adam
Soğuk bir tren kalkacak birazdan
Seni alıp soğuk şehirlere gidecek
Orda mutlu olacaksın diyerek
Senin için kararlar kuracak

Çocukluğuma rastladım bu gün.
Elleri, kir içinde,
gözleri gökyüzündeydi.

Sessiz bir bakış yakaladım onda.
Unuttuğum hatıraların,

Çamurlu sokaklarda sarı papatya.
Dumanların arasından pembe dünya.
Aşağısı yandı yukarısı duman.
Anne yalan baba yalan sen yalan.

Dönüşlere tutunmuş düşenler.

Sahte düş bahçeleri.
Plastik günah elmaları.
Ölüm ninniler söyledi kulağıma.
Ne olur komik olma hayat.

Gerçekten ötelere üç adım.

Burada olduğum mu gerçek
Orda olamadığımı yalan
Al sarmala beni karanlık
Hayat anlamı bataklık
Ruhuma ettiğin kahbelik
Fitil fitil beynimden.

Düş mü bunlar
Yoksa bir düşüş mü ışıklı yollardan
Aşağısı sevgi dolu kucaklar
Ateist tapınağının sütunu o bacaklar

Aşk mı bunlar

Nesinsenkimimben?

Gökyaşları yağıyor gökyüzünden.
Yağmur damlaları bedenimden akıtıyor aşağılara...
Severek ve isteyerek işlediğim günahlarımı.
Artık yeni biri olacağıma söz,

Sadece üç resmin kaldı bende
Gözlerim dolar ilkine her baktığımda
Gözlerinin içi gülmüş, dişlerini sermişsin
Bir daha gülmeyecek gibi gür gülmüşsün.

Sadece üç resmin kaldı bende