Vuslatın Rengi Şiiri - Tayfun Mutlu

Ege bir kadın vücudu gibi sayısız güzellikle bezeli
Binlerce koyu var, binlerce girinti
Hepside birbirinden muhteris, birbirinden gizemli
Ege dişi, Ege doğurgan, Ege cilveli

Akdeniz dümdüz neredeyse; Akdeniz çıplak
Akdeniz yalın ve Akdeniz yorgun bir erkek teni gibi tuzlu

Antik çağlarda bu iki deniz birbirlerine aşık olmuşlar
Ağlamışlar, kabarmışlar, taşmışlar, coşmuşlar
Sonunda Datça'da buluşmuşlar
Ve birgün bir şişeye konmuşlar
Hani bazen umutlar, yarınlar, sevgiler
Kağıda dökülür, şişeye konur
Ve denize atılır ya...!
Şimdi tam tersi olmuş
Vuslata eren denizler şişeye konmuş
Ve masama misafir olmuş can...!

Duyuyorum kapağı açınca fısıldaşmalarını
Nasılda mırıl mırıl konuşuyor, sevişiyorlar
Yüzüm kızarıyor, utanıyorum iki avuç sudan
Kapatıyorum hemen kapağı
Başbaşa bırakıyorum onları
Gerdek odasının kapısını kapatan sağdıç gibi
Kapatıyorum hemen kapağı sıkıca
Utanıyorum insanlığımdan, kıskanıyorum onları
Duyunda ibret alın
Sevgiyi ceketinin astarında kaybeden insancıklar...!

Onların sevgileri ne yüce ve de ne uzak ayrılıktan
Artık kaçıyorum kabasaba insanlardan
Baktıkça imreniyor ve utanıyorum iki avuç sudan

(Tayfun Mutlu - Ekim 2001)
Bahçelievler İSTANBUL