Vuslatın Gölgesi Şiiri - Rüstem Badıllı 3

Rüstem Badıllı 3
207

ŞİİR


6

TAKİPÇİ

Vuslatın Gölgesi


I
Sokakların sessizliğinde yankılanır vuslat,
Taşların soğuk yüzü sarar her adımı.
Gökyüzü bir perde gibi ağır,
Sabahların sisli soluğu çarpar yüzlere.
Kent ağır ağır akar,
Gölgelere karışır yükselen binalar,
Pencereler kapanır,
Sesler kaybolur derinlerde.

II
Annelerdir sabahı doğuran,
Gözlerinde bin yıllık yorgunluk saklı.
Sessizlikte yürürler,
Çatlamış ellerde günün acısı,
Hayat bir anlık gülümsemede ışıltı bulur.
Kuşlar kanat çırpar,
Gözler gökyüzüne dikilir bir an,
Bir sır fısıldar rüzgar.

III
Çocuklar, ellerinde yarım kalmış oyuncaklar,
Bir çıkmazda büyür.
Kurumuş toprakta filizlenen umutlar
Çığlık çığlığa döner duvarlardan.
Her sokak bir hikaye taşır,
Her gölge bir sır saklar.
Sessizlik sarar köşe başlarını,
Taşlar konuşmaz bu kez.

IV
Kentte bir ağırlık var,
Zaman usulca ilerler.
Her adım, her an,
Gözlerden silinir, kaybolur.
Gölgeler uzar,
Yollar birbirine dolanır,
Sonsuz bir bekleyişte,
Bir sır, bir umut aranır.

V
Kapılar sessizce kapanır,
Gecenin karanlığı sokakları örter.
Bir başka sabah gelir,
Ama vuslat hep uzakta,
Bir düş gibi kayar ellerden.
Kentin içinde bir boşluk büyür,
Adımlar yavaşlar,
Sessizlik yankılanır.

VI
Kaldırımlar taşır yılların izini,
Her köşe başında bir hatıra asılı kalır.
Rüzgar savurur geçmişi,
Sarı yapraklar dökülür ağacın dallarından.
Yollar uzar,
Gözler derinlerde kaybolur,
Bir umut belki,
Ama hep gölgede saklı.

VII
İnsanlar yürür, sessiz,
Yüzlerinde maskeler,
Gözlerinde bir sır saklı.
Adımlar karışır sokaklara,
Gölgeler izler her adımı.
Taşlar susar,
Zaman yavaşça erir.

VIII
Gece çökerken bir kıvılcım belirir,
Gökyüzünde uzak bir ışık.
Sabahı doğurur yavaşça,
Ama vuslat hep beklenir,
Bir gölge gibi kaçar ellerden.
Gözler arar,
Ama bulamaz o ışığı.

IX
Yağmur düşer taşlara,
Yollar parlar bir anlık.
Hızlanan adımlar,
Telaşla sarar kenti.
Ama her şey aynı döngüde,
Aynı bekleyişte.
Rüzgar uğuldayarak geçer,
Taşlar sessizce bekler.

X
Ve kent son bir nefes alır,
Bir sabah daha başlar.
Ama vuslat gelmez,
Gözler ufukta kaybolur,
Bir sır gibi saklanır her şey.
Yürüyenler sessiz,
Bekleyenler sonsuz bir rüyada,
Kent, bir gölgenin içinde kaybolur.

Rüstem Badıllı 3
Kayıt Tarihi : 21.10.2024 00:08:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!