Verdim Gönlümü Şiiri - Kağızmanlı Cemal ...

Tâ ezelden âşıkım, Yezdân’a verdim gönlümü
Bin bir ismiyle bile Rahmân’a verdim gönlümü

Dembedem, sâat-be-sâat fikr ü hayâlim budur
Cân içinde sevdiğim cânâna verdim gönlümü

Sevdim anı sıdk ile, erkân ile, îmân ile
Birliğini birleyip bu şâna verdim gönlümü

Aşkının Mecnûn’uyum ben, meftûnum Leylâ değil
Gönlüme murâd olan sultâna verdim gönlümü

Himmet-i mürşid ile ben âhuzârı bulmuşum
Derdime çâre kılan Lokmân’a verdim gönlümü

Der ki Cemâl ah ettikçe inletirim dağları
Her seher bülbül gibi, figâna verdim gönlümü