Benimleyken devdin sen
Sen nasıl görünmüşsün.
Ne kadar da büyük,ne kadara da kocaman gözlüklerim varmış meğer
.Nasıl da büyütmüşüm gönlümde seni.
İsyan
Buz gibi de olsa,
bir öpücügü,
hak edemeyen yüzüm!
Daha nelere şahitlik yapacagını bilmeksizin
Hayatın hız sınırını aşmışım galiba
Durduruldum….
Kaportam eskimiş bir lambamda yanmıyormuş
Cezamı kestiler….
On koltukta gözyaşına boguldu gelecek
Daha çektiremeyecekleri için ve papatya….
Sadece sana ait bir acıyı taşıyor,
yaşadığım hüsran…
Bir felaket zincirinde en başta, adım!
Tutuklu kaldığım ilk karanlıkta;
Deşifre edeceğim, bencil gözyaşlarımı.
Canı burnumda ne varsa,
“Bütün bunlar bir sen eder mi? ”
Deyince;
Takılı kaldı yaşam,
Yığıldı yolun da nefesim……….
………………………………
Bozuk bir saat gibi duruyorum
Deniz yok burada.
yakomoz hiç olmuyor.
Deniz kokmuyor hiçbir sabahım.
Yosunum bile yok bir taşı sarmış.
Hüznüm yok! ! !
Bir dalga bulup koyamıyorum/
Kaç kereler
Alıp başımı gitmek istedim
Kaç kereler
Bana seni hatırlatan ne varsa
Bırakıp bu şehirde
Hayret,
Ben çok büyükmüşüm,
Benim duygularım,
Benim hislerim,
Çok üstünmüş,
Senin kilerinin yanında...
Ah sen
Unutursun demiştin ya!
Unutamadım...
Bu söyledigin de,
diger söylediklerin gibi,
yalanmış.....
Korkularının sessiz çığlıklarını,
Bir iblise emanet bırak…
En ağır kan kaybımda getirsin;
Yırtık bir tebessümü,
Satarken süratim….
En yüce cezayı versin bana…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!