Veda Busesi Şiiri - Oktay Güvener

Gün batarken denizin kıyısında,
Rüzgarın hafif esintisiyle,
Veda öpücüğü düşer dudaklarıma,
Sonsuzluğa açılan bir pencere gibi.

Gözlerindeki ışıltı, yıldızlara kavuşur,
Sesin dalgalarla dans eder, uzaklara doğru,
Bu veda öpücüğü gönlümde derin bir iz bırakır,
Hatıralarla dolu ve unutulmaz anılar.

Her bir kelime, duyguları anlatır sessizce,
Bir ömre sığdırılmış sevgi ve özlemler,
Gelir geçer zaman, fark edilmez artık mevsimler,
Seninle olan her anı ölümsüzleştirir, adını anarken yansıyan tebessümler.