Ve sonra.. Şiiri - İrem Aslan

Ve sonra..
Devam eder ya hayat güllük gülistanlık,
Bi ilk bahara uyanırken çiçek,
Zaman tutulmasında ezilir bi tanesi,
Yaramaz çocukluğun tek adımında,

Öğretmemiştir anneler doğumu evladına
Ve yaşamın çıplak hazan mevsimini,mevsimin meyvesini

Ve bilirmisiniz?
Tuhaftır,Bizim kentimizde değil ezmek
Hayasız bakmak +yaş sınırlaması olmadan
Müebbet hapse tabiidir,

Ve bilmezsiniz
Biz annemizden gördüklerimizi tiyatro kurardık,
Adını evcilik koyar bu oynu hep oynardık,

Onlar tuzaklar kurup kuşları tutarlardı haince,
Bize annemiz kuşların bizi onlara götürdüğünü söylerlerdi hep
Bizde kuşları kutsal sanardık..
Kuşlar göç ederlerdi biz yas tutardık..

Ve sonra..
Şimdi düşünüyorum da
Biz güneşten önce ayazı gördük ya,
Bu sebepten sıcak tarafımızı göremez kimse
Hele ayazı hiç hissetmemiş biriyse,

Kimi çapsız,kimi ahlaksız bulsada gülüşlerimizi,
O bizim yüreğimiz gibi,yarına ertelenmemiş
En gerçek aitimiz

Ortak bi hatamız dünyamızda,
Sunduğumuz değil,saydığımız insan sandıklarımız,
Hatasız kul yok dediler;
Yoktur öyle değil mi? ..