Varoş Tv Şiiri - Mehmet Necip Özmen

Sucuk kokusu
Reklâmlar
İyiliğin alaylı gülümseyişi
Reklâmlar
Gülüşmeler puşt
Reklâmlar
Hayal kurmak artık görsel

Bıyık altı demokratları
Sanatçıların elleri mangalda
Ekmek yüreklere basılıyor
Aç insanlar mırıldanıyor
Sucuk
Cızz
Ahhh televizyon
Adam evde kapalı
Adam işsiz nicedir
Çocukların üçü uyuyor
İkisi sokakta
Kirli para peşinde
Geç gelirler anca sabaha

Süslü sütyenler
Güpür danteller davetkâr
Memeler yaldızlı vitrinlerde

Ne sinema perdesi
Ne tiyatro sahnesi
Eğrilmiş büğrülmüş insanlar
Taburelerde
Ayak burunları utangaç
Ağlıyor bir adam
Ağlıyor bir kadın
Tasvire hacet mi var

Simit tablası
Boya sandığı
Paket mendiller
Karanfiller dünden jelatinli

Bir güç istedi
Bahtına şu el kadar çocukların
Karnı şişkin kadın
Tek bedava ürünü yoksulluğun
Yakardı dönüp camdaki sisli karanlığa
Umut

Tükenmişliğin son nefesi
Azıcık
Belki son şansı
Ya da son şansı yaşamın

Boğazında ağıt
Yakasında nice dert
Izgarada cızırdar sucuk
Biz de reklâm arasında

1 nisan 2008 Denizli