Vardı Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

VARDI
Ne güzeldi bir zamanlar,
Emmim vardı dayım vardı,
Açıktı kervan saraylar,
Çorbam vardı, Çay’ım vardı.

Kimse git demezdi bana,
İtilmez idim yabana,
Kuvvet demezdim tabana,
Barınacak köyüm vardı.

Su çıkardı sıksa taşı,
Ela gözü, karakaşı,
Hısımdı kervancı başı,
Her kervanda Pay’ım vardı.

Sefil hayatım olmazdı,
Tek eğlencem telli sazdı,
Kıtlık bana uğramazdı,
AT’ım, Ok’um, Yay’ım vardı.

Sobam yanar, tüter baca,
Ders verirdi topal hoca,
Işık kullanmazdım gece,
Aydınlatan Ay’ım vardı.

Kâinatı pek severdim,
Dağda sürüyü güderdim,
Binerdim yol kat ederdim,
Kızıl renkli Tay’ım vardı.

Hastalık nedir bilmezdim,
Örtünürdüm üşümezdim,
Boyun fıtığı bilmezdim,
Yastık yorgan tüyüm vardı.

Tanımazdım boş gezeni,
Kuşanırdım, şal, pazeni,
Seyrederdim semazeni,
Dinleyecek Ney’im vardı.

Hem çocuk, hem ufacıktım,
Biraz boydan kısacıktım,
Lakin demezdim acıktım,
Her ocakta pey’ im vardı.

İsmet Murat idi adım,
Asla dolmazdı miadım,
Hiç kaçmazdı ağız tadım,
Hay'ım, Huy’ um, Toy'um vardı.